امیرمهدی ژوله

امیرمهدی ژوله، نویسنده، بازیگر و کمدین ایرانی، یکی از چهره‌های محبوب و تأثیرگذار در حوزه طنز معاصر ایران است. او مسیری منحصربه‌فرد را طی کرده است؛ از یک نویسنده طنزپرداز در سایه برای موفق‌ترین سریال‌های کمدی تلویزیون، تا تبدیل شدن به یک ستاره و چهره‌ای مستقل بر روی صحنه. ژوله که کار خود را با نوشتن برای نشریات آغاز کرد، با حضور درخشان در مسابقه استندآپ کمدی «خندوانه» به شهرت و محبوبیتی سراسری دست یافت. هوش کلامی، طنز اجتماعی گزنده و توانایی در تبدیل تجربیات شخصی به کمدی، از ویژگی‌های بارز اوست که جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان برایش به ارمغان آورده است.   

کودکی و سال‌های ابتدایی

امیرمهدی ژوله در ۲۷ مرداد ۱۳۵۸ در تهران به دنیا آمد. کودکی و نوجوانی او با تراژدی‌های بزرگی همراه بود؛ پدرش پیش از تولد او از دنیا رفت و مادرش را نیز در ۱۴ سالگی از دست داد و پس از آن نزد مادربزرگش زندگی کرد. این فقدان‌های بزرگ، تأثیری عمیق بر شخصیت و نگاه او به زندگی گذاشت. او فعالیت نوشتاری خود را از جوانی و با طنزنویسی در مطبوعات ورزشی آغاز کرد و برای نشریاتی چون «جهان فوتبال» و «ایران ورزشی» می‌نوشت. ستون طنز «کودک فهیم» در هفته‌نامه «چلچراغ» که از نگاه یک کودک به دنیای فوتبال می‌پرداخت، از اولین کارهای موفق و پرطرفدار او بود. این دوره روزنامه‌نگاری، کارگاهی برای پرورش قلم تیز و نگاه دقیق او به جزئیات طنزآمیز جامعه بود.  

آثار امیرمهدی ژوله در نویسندگی

او نویسندگی آثار متعددی را در کارنامه هنری خود دارد که از آنها می توان به کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی - ۱۳۸۳)، شب های برره (مهران مدیری - ۱۳۸۴)، باغ مظفر (مهران مدیری - ۱۳۸۵)، زندگی به شرط خنده (مهدی مظلومی - ۱۳۸۵)، گنج مظفر (مهران مدیری - ۱۳۸۶)، مردهزارچهره (مهران مدیری - ۱۳۸۷)، مرد دوهزارچهره (مهران مدیری - ۱۳۸۸)، قهوه تلخ (نمایش خانگی، مهران مدیری - ۹۱–۱۳۸۹)، ویلای من (نمایش خانگی، مهران مدیری - ۱۳۹۱)، شوخی کردم (نمایش خانگی، مهران مدیری - ۱۳۹۲)، در حاشیه (مهران مدیری - ۱۳۹۳)، عطسه (نمایش خانگی، مهران مدیری - ۱۳۹۴)، در حاشیه ۲ (مهران مدیری - ۱۳۹۴)، ملاقات با جادوگر (جمشید بهرامیان - ۱۳۹۸)، خوب، بد، جلف: رادیواکتیو (محسن چگینی - ۱۳۹۹)، شیشلیک (محمدحسین مهدویان - ۱۳۹۹) و روزی روزگاری مریخ (پیمان قاسم خانی - ۱۴۰۱) اشاره کرد.

فیلم و سریال های امیرمهدی ژوله

او همچنین در فیلم های سینمایی مانند ملاقات با جادوگر: حمید بهرامیان (۱۳۹۸)، سامورایی در برلین: مهدی نادری (۱۳۹۷)، سونامی: میلاد صدرعاملی (۱۳۹۷)، هزارپا: ابوالحسن داوودی (۱۳۹۶)، خوب بد جلف: پیمان قاسم خانی (۱۳۹۵) به ایفای نقش پرداخت. وی در آثار تلویزیونی از جمله چوب خط: حمید بهرامیان (۱۳۹۹) و دیوار به دیوار: سامان مقدم (۱۳۹۶) حضور داشت. امیر مهدی ژوله در شبکه نمایش خانگی نیز در مجموعه های ضد: سعید ابوطالب (۱۴۰۲)، صداتو: به عنوان داور (۱۴۰۲)، ارتش سری: سعید ابوطالب (۱۴۰۲)، پدر گواردیولا: سعید نعمت‌الله (۱۴۰۱)، جوکر: احسان علیخانی و سیدحامد میرفتاحی (۱۴۰۱)، روزی روزگاری مریخ: پیمان قاسم خانی (۱۴۰۱)، دراکولا: مهران مدیری (۱۴۰۰) و گلشیفته: بهروز شعیبی (۱۳۹۶) نقش آفرینی کرد.

جوایز و افتخارات

بزرگترین افتخار امیرمهدی ژوله، محبوبیتی است که مستقیماً از سوی مردم کسب کرده است. پیروزی او در مسابقه «خنداننده برتر» با رأی مستقیم مخاطبان، مهم‌ترین جایزه کارنامه او محسوب می‌شود و تأثیری بیش از هر جایزه رسمی دیگری بر مسیر حرفه‌ای او داشت. اگرچه او برای نویسندگی و بازیگری نامزد جوایز مختلفی شده است، اما اعتبار اصلی او نزد مردم و منتقدان به خاطر قلم خلاق و توانایی منحصربه‌فردش در استندآپ کمدی است.   

زندگی شخصی

امیرمهدی ژوله ازدواج کرده و یک دختر به نام گندم دارد. یکی از جنبه‌های قابل توجه زندگی شخصی او که تأثیر زیادی بر وجهه عمومی‌اش داشته، ابتلای او به بیماری ام‌اس (MS) است. ژوله با شجاعت و صداقت درباره این بیماری صحبت کرده و حتی آن را به بخشی از اجراهای کمدی خود تبدیل کرده است. این رویکرد در شکستن تابوها و عادی‌سازی صحبت درباره بیماری، او را به شخصیتی الهام‌بخش و قابل احترام برای بسیاری از مردم تبدیل کرده است. او با استفاده از طنز، از تجربه‌ای تلخ، روایتی قدرتمند و انسانی ساخته است.