امیرحسین ثقفی

امیرحسین ثقفی کارگردان، فیلمنامه‌نویس و گاهی بازیگر ایرانی است که اولین اثر بلندش «مرگ کسب و کار من است» در سال ۱۳۸۹ عرضه شد و توجه منتقدان را جلب کرد. او فرزند علی‌اکبر ثقفی است و در دهه‌های اخیر با پروژه‌هایی چون «روسی» و «مردی که اسب شد» شناخته شده است. آثار او غالباً در ژانر درام و اجتماعی هستند و در فستیوال‌های داخلی حضور دارند.

کودکی و نوجوانی امیرحسین ثقفی

امیرحسین ثقفی در سال ۱۳۶۵ در تهران متولد شد و در خانواده‌ای هنری رشد کرد؛ پدرش علی‌اکبر ثقفی تهیه‌کننده و کارگردان برجستهٔ سینمای ایران است. او پس از سپری کردن دوران متوسطه، فعالیت هنری‌اش را از ساخت فیلم کوتاه «وینستون» در سال ۱۳۸۷ آغاز کرد. این تجربهٔ اولیه نقطهٔ عطفی برای ورود او به فضای سینما و قصه‌گویی شد.

فیلم‌ها و سریال‌ها امیرحسین ثقفی

فیلم‌شناسی فرهنگ عامه یکی از نقاط قوت اوست: او در آثار سینمایی مانند «مرگ کسب و کار من است»، «همه چیز برای فروش»، «مردی که اسب شد»، «هلن» و «روسی» حضور داشته است. در سال ۱۴۰۳ فیلم «دست تنها» به کارگردانی خودش عرضه شد. او همچنین در برخی پروژه‌ها به عنوان بازیگر ظاهر شده است، مثل «یحیی» و «جان‌سخت».

زندگی حرفه‌ای امیرحسین ثقفی

فعالیت سینمایی رسمی او از زمانی شروع شد که فیلم کوتاهش بنا شد به بلند تبدیل شود و پس از آن «مرگ کسب و کار من است» را ساخت؛ این فیلم در جشنوارهٔ فجر مورد تقدیر قرار گرفت. پروژهٔ بعدی‌اش «همه چیز برای فروش» توانست جایزهٔ ویژهٔ منتقدان را کسب کند. در ادامه «مردی که اسب شد» نیز مخاطبان و منتقدان هنری را متوجه کار او کرد.

جوایز و افتخارات امیرحسین ثقفی

برای «مرگ کسب و کار من است» او دیپلم افتخار بهترین کارگردانی از بیست‌ونهمین جشنوارهٔ فجر دریافت کرده است. دربارهٔ «همه چیز برای فروش»، جایزهٔ ویژهٔ انجمن منتقدان نصیب او شد. «مردی که اسب شد» نیز تندیس و دیپلم افتخار ویژهٔ هیئت داوران بخش هنر و تجربهٔ سی‌وسومین جشنوارهٔ فجر را به همراه داشت.

حقایق جالب امیرحسین ثقفی

او علاوه بر کارگردانی و نویسندگی، در بعضی آثار به عنوان بازیگر ظاهر می‌شود. نام کوتاه اولیهٔ ورود او به سینما کوتاه‌مدت و مستقل بود. پیش از ساخت آثار بلند، پروژهٔ کوتاه «وینستون» پایه‌ای برای سبک روایت او شد.

جمع‌بندی امیرحسین ثقفی

امیرحسین ثقفی یکی از چهره‌های برجستهٔ سینمای مستقل ایران است که با انتخاب‌های متفاوت توانسته جایگاهی خاص به‌دست آورد. آثارش از مضمونی اجتماعی برخوردارند و علاوه بر سبک بصری، از بعد محتوا نیز جاذبه دارند. او همچنان در عرصهٔ سینما فعال است و ممکن است پروژه‌های تازه‌ای را ارائه دهد.