رضا جعفری

عجب فیلم دیوانه‌واری بود. سانديپ ردی وانگا یه فیلم ساخته که یا عاشقش می‌شی یا ازش متنفر می‌شی، حد وسط نداره. من جزو دسته اول بودم. رانبیر کاپور یه بازی جنون‌آمیز و فراموش‌نشدنی ارائه داده، یه شخصیت کاملاً غیرقابل کنترل و وحشی که برای محافظت از پدرش دست به هر کاری می‌زنه. سکانس‌های اکشنش بی‌نظیر و به شدت خلاقانه و خشن بود، مخصوصاً اون سکانس دعوا تو هتل با اون آهنگ پس‌زمینه که مو به تن آدم سیخ می‌کر...

ایده فیلم خیلی باحال و جدیده. اینکه یه قاتل سریالی بره کنسرت دخترش و همونجا تو تله پلیس بیفته، خیلی جذابه. نیمه اول فیلم که توی سالن کنسرت می‌گذره، پر از تنش و استرسه و آدم رو میخکوب می‌کنه. بازی بازیگر نقش اصلی مرد هم عالیه، خیلی خوب تونسته هم نقش یه پدر دلسوز رو بازی کنه و هم یه قاتل خونسرد. آدم باهاش همذات‌پنداری می‌کنه و دوست داره فرار کنه. ولی مشکل از جایی شروع می‌شه که فیلم از فضای کنسرت خار...

باورم نمیشه این فیلم چقدر خوب بود! راستش انتظار داشتم فیلم متوسطی باشه، ولی خیلی فراتر از چیزی بود که فکر می‌کردم. من اولش بیشتر برای دیدن دوباره جان ویک هیجان داشتم، اما فیلم انقدر قویه که حتی اگه اونم توش نبود بازم همینقدر عالی از آب درمیومد. البته صحنه‌هایی که جان ویک توش بود فوق‌العاده بود، ولی بقیه صحنه‌ها هم همونقدر خوب بودن. از شخصیت اصلی دختره هم خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر می‌کردم خوشم ...

این فیلم آخرش بود! یعنی هیجان‌انگیز و طوفانی، داستانش ساده‌ست ولی انقدر جذاب و پرتنش ساخته شده که نفسم بند اومده بود. انقدر شوکه و غافلگیر شدم که وقتی فیلم تموم شد اصلاً پاهامو حس نمی‌کردم و هنوز تو حال و هواشم. همه بازیگرا کارشون رو بلد بودن و عالی بودن، ولی رابطه بین مادره و دخترش یه چیز دیگه بود، یعنی بی‌نظیر! اون سکانس ماشین که تو تریلر بود، تو خود فیلم واقعاً نفس‌گیره. پایان فیلم هم که اصلاً ...