رعنا هادوی

خیلی سعی می‌کنه شبیه سریال‌های کمدی موفق باشه ولی اصلا در اون حد و اندازه نیست. بزرگترین مشکلش شخصیت‌پردازیشه. هیچ کدوم از شخصیت‌ها دوست‌داشتنی نیستن و کارهاشون هم هیچ منطقی نداره. انگار فقط یه سری تیپ سطحی هستن که دور هم جمع شدن و یه سری دیالوگ بی‌مزه می‌گن. داستان خاصی هم وجود نداره و هر قسمت یه سری اتفاقات بی‌ربط و حوصله‌سربره که به هیچ‌جا نمی‌رسه. رابطه‌های بین شخصیت‌ها هم که اصلا شکل نمی‌گیره...

من عاشق فیلمای ترسناک کره‌ای‌ام و این فیلم هم خیلی خوب بود. فضای فیلم خیلی سنگین و وهم‌آوره و از همون اول یه حس بدی به آدم می‌ده. داستانش شاید خیلی جدید نباشه، یعنی جن‌گیری و این چیزا، ولی کارگردان خیلی خوب تونسته تعلیق و ترس رو ایجاد کنه. بازی دوتا بازیگر نقش اصلی زن فوق‌العاده بود. شیمی بینشون و اون جدالی که هم با اون نیروی شیطانی و هم با خودشون داشتن، خیلی خوب به تصویر کشیده شده بود. فیلم بیشتر...

من عاشق این برداشت جدید از «آقا و خانم اسمیت» شدم. این سریال خیلی هوشمندانه تمرکزش رو از اکشن پر زرق و برق فیلم اصلی برداشته و گذاشته روی رابطه‌ی پیچیده و واقعی بین دو تا شخصیت اصلی. سریال بیشتر شبیه یه درام رابطه‌ایه تا یه فیلم جاسوسی، و این به نظرم حرکت خیلی جسورانه و جالبی بود. شیمی بین دونالد گلاور و مایا ارسکین فوق‌العاده‌ست. اون‌ها خیلی خوب تونستن اون حس غریبگی، شک و در عین حال علاقه‌ی تدریج...

من خیلی با فیلم حال نکردم. داستانش پر از حفره بود و شخصیت اصلی مدام تصمیم‌های احمقانه میگرفت که فقط باعث میشد آدم حرص بخوره. به جای اینکه روی تنش روانی و ساختن یه فضای مرموز کار کنه، بیشتر به جامپ اسکرهای کلیشه‌ای و ترس‌های لحظه‌ای تکیه کرده بود که اینم خیلی زود اثرش رو از دست میداد. اصلا نتونستم با شخصیت اصلی همذات‌پنداری کنم و کارهاش برام غیرمنطقی بود. پایان فیلم هم خیلی راضی‌کننده نبود و انگار ...

خیلی برای این فیلم هیجان داشتم، مخصوصا به خاطر بازگشت کامرون دیاز، ولی واقعا ناامید شدم. انگار یه فیلمنامه خیلی بی‌مزه و تکراری رو دادن دست دو تا بازیگر بزرگ و گفتن فقط با حضور شما فیلم می‌فروشه. داستانش اینقدر کلیشه‌ای بود که از همون ده دقیقه اول می‌شد تا آخرش رو حدس زد. شوخی‌هاش اصلا خنده‌دار نبودن و صحنه‌های اکشنش هم هیچ هیجان خاصی نداشت. انگار فیلم رو برای پر کردن کاتالوگ نتفلیکس ساخته بودن و ...

من این فیلم رو فقط به عشق کاجول دیدم و باید بگم که ارزشش رو داشت. بازیش فوق‌العاده بود، تمام فیلم رو به دوش می‌کشید. اون حس ترس، استیصال و قدرت مادری رو خیلی خوب منتقل می‌کرد و هر صحنه‌ای که توش بود، دیدنی بود. خود فیلم هم به عنوان یه فیلم ترسناک، لحظات خوب و ترسناکی داشت. فضاسازی فیلم خیلی وهم‌آلود و خوب بود و چند تا صحنه داشت که واقعاً منو ترسوند. داستانش که از افسانه‌های قدیمی هندی الهام گرفته ...

به نظرم فیلم جالبی بود، به شرطی که با دید درستی سراغش برید. این یه فیلم اکشن معمولی نیست، بیشتر یه درام روانشناختی در مورد غمه. رامی ملک خیلی خوب تونسته نقش یه آدم معمولی رو بازی کنه که به خاطر یه تراژدی، وارد دنیای خطرناک جاسوسی می‌شه. فیلم به خوبی نشون می‌ده که این آدم چطور از لحاظ روحی و روانی تحت فشار قرار می‌گیره. تمرکز فیلم روی درد و وسواس فکری شخصیت اصلیه، نه روی انفجار و تعقیب و گریز. داست...

خیلی منتظر این سریال بودم چون عاشق پلی‌لیست بیمارستانم، ولی اصلا اون حس و حال رو نداشت. خیلی کند و بی‌روح بود. شخصیت‌ها اصلا به پای اون اکیپ قدیمی نمیرسیدن و هیچ شیمی خاصی بینشون نبود. انگار چهارتا غریبه بودن که تا آخرشم غریبه موندن. داستانک‌های مریض‌ها هم خیلی جذاب نبود و زود فراموش میشد. همش منتظر بودم یه اتفاقی بیفته که منو جذب کنه ولی تا آخرش همینجوری آروم و حوصله‌سربر موند. به نظرم فقط خواستن...