دینا

من از ترکیب ژانرهای مختلف تو این فیلم خیلی خوشم اومد. هم کمدی بود، هم عاشقانه، هم موزیکال. این ترکیب باعث شده بود فیلم خیلی خاص و متفاوت از آب در بیاد. داستانش خیلی بامزه و خلاقانه بود و شخصیت‌هاش هم خیلی عجیب و غریب و دوست‌داشتنی بودن. فیلم یه ریتم آروم و دلنشینی داشت که کاملا مناسب فضای داستان بود. شاید برای کسایی که دنبال هیجان زیاد هستن مناسب نباشه، ولی برای من که از فیلم‌های آروم و شخصیت‌محور...

چقدر این فیلم شیرین و دوست‌داشتنی بود! من که آخرش کلی گریه کردم. داستان یه مرد تنها و تلخ که با پیدا کردن یه پنگوئن، دوباره معنی زندگی و انسانیت رو پیدا می‌کنه. بازی استیو کوگان عالی بود و اون پنگوئن هم که دیگه قلب آدم رو آب می‌کرد. فیلم پر از لحظات گرم و احساسی بود و یه پیام خیلی قشنگ در مورد امید و پیدا کردن روشنایی تو تاریکی داشت. شاید داستانش یه کم ساده به نظر برسه، ولی اینقدر صادقانه و دلنشین...

من واقعا نفهمیدم هدف این فیلم چی بود. یه جنگ داخلی راه افتاده، کشور داره از هم می‌پاشه، بعد فیلم هیچ توضیحی نمی‌ده که چرا. اصلا معلوم نیست کی با کی سر چی می‌جنگه. این بی‌طرفی و سیاست‌زدایی به نظرم یه تصمیم ترسوگانه بود که باعث شده بود کل فیلم بی‌معنی به نظر برسه. وقتی ندونی چرا دارن می‌جنگن، خشونت و مرگ‌ها هم فقط یه سری تصویر دلخراش و بی‌هدف می‌شن. انگار کارگردان فقط می‌خواسته یه سری صحنه جنگی خفن...

خیلی خسته‌کننده بود. بازیگر زن اصلی انگار داشت از روی یک متن روخونی می‌کرد. صداش هیچ تغییری نداشت و هیچ عمق و احساسی توش نبود. حتی بازیگر مرد هم تو این نقش ناامیدکننده بود. به نظرم کارگردان می‌خواست یک پیام خیلی عمیق و تکان‌دهنده بده، ولی اصلاً موفق نشده بود. فیلم رو به عنوان کمدی رمانتیک تبلیغ کرده بودن که اصلاً اینطور نبود و خیلی تو ذوقم خورد. اگه داستانش جذاب بود شاید می‌شد از بازی ضعیفش گذشت، ...

وای انقدر این سریال خوب بود که مجبور شدم بالاخره یه اکانت بسازم و نظر بدم! یعنی در این حد خوبه. خیلی بامزه و سرگرم‌کننده بود و تمام چیزایی که من شخصاً دوست دارم رو داشت. اگه به سریال‌های پزشکی علاقه دارین، حتماً ببینینش. منو کاملاً درگیر خودش کرد و واقعاً دلم نمی‌خواد تموم بشه، کاش قسمت‌های بیشتری داشت. البته پایانش رو هم خیلی دوست داشتم و قسمت آخر یکی از قسمت‌های مورد علاقه‌م بود. شخصیت اوه یونگ ...