یک ابرقهرمان در غرب وحشی ساخته می‌شود. فیلم رنجر تنها (The Lone Ranger 2013) بازگشتی شگفت‌انگیز به دنیای وسترن‌های کلاسیک است که با ترکیبی از ماجراجویی، هیجان و طنز، تماشاگران را به سفری فراموش‌نشدنی در غرب وحشی می‌برد. جایی که جانی‌دپ، جک اسپارو را به کالبد یک سرخپوست دیوانه می‌دمد!
درباره فیلم رنجر تنها
رنجر تنها در سال 2013 به کارگردانی گور وربینسکی و تهیه‌کنندگی جری بروکهایمر ساخته شد. این فیلم در ژانر وسترن، اکشن و ماجراجویی قرار دارد. بازیگران اصلی این فیلم جانی دپ در نقش تونتو، آرمی همر در نقش جان رید/رنجر تنها، هلنا بونهام کارتر در نقش رد، و ویلیام فیکنر در نقش بوچ کاواندیش هستند.
این فیلم با وجود نقدهای متفاوت، توانست به دلیل جلوه‌های بصری و صحنه‌های اکشن چشمگیرش توجه مخاطبان را جلب کند. این فیلم نامزد جایزه اسکار برای بهترین جلوه‌های ویژه و بهترین گریم و آرایش مو شد. موسیقی متن فیلم نیز که توسط هانس زیمر ساخته شده، مورد تحسین قرار گرفت و جلوه‌های بصری فیلم توسط بسیاری از منتقدان و مخاطبان ستایش شد.
در صحنه افتتاحیه سرقت بانک، موسیقی پس‌زمینه "اورتور ویلیام تل" اثر جواکینو روسینی به کار می‌رود که به عنوان تم اصلی نمایش‌های رادیویی و فیلم‌های قبلی "رنجر تنها" شناخته می‌شود. همچنین، جانی دپ در تلاش برای صحبت کردن به زبان کومانچی، توجه بسیاری را جلب کرد و تلاش او توسط زبان‌شناسان کومانچی تحسین شد.
نقد فیلم The Lone Ranger
جانی دپ در نقش تانتو، با اجرای طنزآمیز و منحصربه‌فرد خود، توانسته است لحظاتی سرگرم‌کننده خلق کند. با این حال، برخی منتقدان معتقدند که شخصیت تانتو بیش از حد به کاراکترهای قبلی دپ شباهت دارد و نتوانسته تازگی و جذابیت لازم را به ارمغان بیاورد. آرمی همر، هرپیشه جان رید، رنجر تنها، اجرای مناسبی دارد اما شخصیت او به اندازه کافی عمیق و جذاب نیست تا بتواند تماشاگران را به خود جلب کند.
گور وربینسکی با استفاده از جلوه‌های ویژه و صحنه‌های اکشن پرهیجان، توانسته است تصویری زیبا و تماشایی از غرب وحشی به نمایش بگذارد. تصاویر بیابانی و سکانس‌های تعقیب و گریز روی قطار از جمله نکات مثبت فیلم هستند.
فیلمنامه «رنجر تنها» تلاش می‌کند تا ترکیبی از طنز، اکشن و درام را به نمایش بگذارد، اما به دلیل عدم توازن مناسب بین این عناصر، نتوانسته است به طور کامل موفق عمل کند. داستان فیلم گاهی اوقات پیچیده و پر از کلیشه‌های رایج ژانر وسترن است که نمی‌تواند جذابیت کافی را برای مخاطبان امروزی فراهم کند.
نگاهی داشته باشیم به آنچه بزرگان نقد فیلم و سریال در مجله‌های مختلف از این فیلم گفته‌اند.
RogerEbert.com سایت منتقد سینما در مقاله‌ای نوشته مت زولر سیتز امتیاز 88 را برای فیلم در نظر گرفته و می‌گوید:
با تمام اشتباهاتش، این فیلم تصویری شخصی، خشن و شیرین، هوشمندانه و خنده‌دار است. به اندازه‌ای وسواسی و افراطی است که یادآور فیلم "1941" استیون اسپیلبرگ است — و شرط می‌بندم که احتمالاً بیست سال دیگر دوباره ارزیابی و به عنوان "درک نشده" توصیف خواهد شد.
The Hollywood Reporter سایت خبر و نقد فیلم و سریال در عنوانی به قلم تاد مک‌کارتی امتیاز 50 را برای فیلم در نظر گرفته
یک ماجراجویی نسبتاً سرگرم‌کننده اما بسیار ناپایدار با نیت‌های ساخت فرانچایز و پارک تفریحی... وربینسکی و تهیه‌کننده جری بروکهایمر برای پرچم‌گذاری یک فیلم دیگر به مقیاس "دزدان دریایی کارائیب" تلاش می‌کتند و از جهات بسیاری گام برمی‌دارند اما نتیجه کار چیزی است که در تلاش برای یافتن ریتم مناسب، در همه جا می‌لرزد و به‌هم می‌ریزد.
Chicago Tribune در مقاله‌ای ناراضی و نوشته مایکل فیلیپس، با لحنی تا حدودی بی ادبانه امتیاز 25 را به این فیلم می‌دهد و می‌گوید:
در صحنه‌هایی که صدها بومی توسط نیروهای آمریکایی پشت گتلینگ گان‌ها قتل‌عام می‌شوند، ما تونتو و لون رنجر را می‌بینیم که مثل چند دیوانه‌ای که در یک سکانس کمیک بازی می‌کنند، بی‌هدف برای خنده تردستی می‌زنند. انگار فیلم دچار یک فروپاشی عصبی شده است. در یک نقطه، مرد نقاب‌دار سرش به میان کود اسب می‌رود. تماشای "لون رنجر" همان احساس را به شما می‌دهد.
«رنجر تنها» یک فیلم اکشن-ماجراجویی است که با بازی‌های قابل قبول و جلوه‌های بصری جذاب، توانسته است تا حدی مخاطبان خود را سرگرم کند. این فیلم برای تماشاگرانی که به دنبال یک سرگرمی ساده و پرهیجان هستند مناسب است، اما برای کسانی که انتظار یک داستان عمیق و تاثیرگذار دارند، ممکن است ناامیدکننده باشد.
